Het coachingstraject met een kind begint met een uitgebreide intakefase. Waarom, denken sommige mensen. Het is toch coaching en geen behandeling? Een uitgebreide intake is daarom juist nodig. Ik kijk dan namelijk of begeleiding door mij voldoende is of dat doorverwijzing naar een andere hulpverlener nodig is. Als kindercoach behandel ik niet, dus bij complexe problematiek is vaak (eerst) behandeling nodig door een therapeut of psycholoog. Zie voor meer informatie over het verschil tussen coachen en behandelen dit artikel op LinkedIn.
Om duidelijkheid te scheppen voor mijzelf in de vraag waar het kind nu staat in zijn ontwikkeling, maak ik gebruik van een uitgebreid vragenformulier. Dit stuur ik na de kennismaking per mail toe en ontvang ik ingevuld en ondertekend graag retour vóór het intakegesprek. In het formulier komen vragen voor over de ontwikkeling van het kind en eventuele bijzonderheden tijdens zwangerschap of bevalling. Dit lijkt vergaand, maar is nodig voor mijn beeldvorming om te weten of een bepaalde problematiek met coaching aan te pakken is, of dat het dieperliggende oorzaken heeft waar misschien eerst aandacht aan besteed moet worden.
Voor de begeleiding van minderjarige kinderen is de toestemming nodig van beide gezaghebbende ouders/voogden. Zonder deze toestemming kan de begeleiding niet van start gaan.
In principe werk ik met de hulpvraag vanuit het kind. Soms ervaren ouders of leerkrachten problemen met het kind, maar ziet het kind zelf geen probleem. Dan ga ik toch met het kind op zoek naar zijn of haar hulpvraag. Ik verander een kind niet. Een kind wil hooguit zichzelf ontwikkelen als hij daar zelf de noodzaak van inziet. Als blijkt dat het probleem vooral ervaren wordt door de omgeving van het kind, kan het een idee zijn om te kijken naar hoe de omgeving nu met het kind omgaat. Prikkelpracht biedt ook begeleiding aan ouders om hun eigen overtuigingen eens onder de loep te nemen. Let wel: het gaat hier niet om goed of fout. Maar het is nu eenmaal zo dat je soms getriggerd wordt door het gedrag van je kind en dat dat soms meer zegt over jezelf dan over je kind. Soms ligt de sleutel van verandering in het veranderen van je eigen patronen. We kunnen een ander niet veranderen, hooguit helpen bij een verandering die hij zelf wil.