De rolstoel. Ik schreef al eerder over mijn haat-liefde verhouding met dat ding op wielen. Vorig jaar hebben we hem een aantal keer gebruikt, tot volle tevredenheid. En afgelopen winter stond hij in een hoekje op zolder. Ook tot volle tevredenheid. We hadden hem niet nodig, alleen maar een goed …
Ik voel me onrustig. Het geeft niet, het is er gewoon. Ik hou er rekening mee, maar ik laat het niet alles bepalen, voor zover dat lukt. Nog drie dagen. Ik zal blij zijn als het weer voorbij is. Aankomende maandag hebben we de jaarlijkse controle van oudste zoon bij …
Het is 13 januari. Het is 13 januari 2019. Misschien komt het omdat we vandaag de zevende verjaardag van mijn middelste zoon vieren. Maar ik kijk op de kalender en ineens bedenk ik: het is vandaag 33 jaar geleden. Vandaag 33 jaar geleden was ik heel erg ziek. Het begon …
We zaten pas geleden bij de psycholoog en bespraken hoe het ging. We vertelden over onze angsten, onzekerheden, maar ook over onze dagelijkse invullingen. Over de bezigheden van oudste zoon, zoals school en voetbal. De dilemma’s over zijn aandoening, zeker nu hij ouder wordt. Wie vertel je wat? En hoeveel …
Vandaag is de kleine man geopereerd. Operatie geslaagd, maar oef, wat heeft hij het zwaar. Saturatie is wisselend, bloeddruk wisselt en zijn ademhaling gaat wat moeizaam. De drie drains die hij na de operatie heeft gekregen voeren vocht af, maar vermoed wordt dat er toch in de longen iets speelt. …
Ok, ik geef het toe. Het ìs ook niet altijd makkelijk. Voor de wereld om me heen, en zeker degenen die geen enkel besef hebben wat een hartaandoening bij je kind inhoudt, ben ik ook echt niet altijd de makkelijkste. Zeker vroeger niet. Maar dat weten jullie niet. Want ik …
Terwijl ik de link aanklik, voel ik al twijfel. Meestal doe ik dit niet. Ga ik het niet expres op zitten zoeken. Maar iets in me zorgt ervoor dat ik er nu wel op klik. Zodra ik de beelden zie, weet ik al wat er gaat gebeuren. En ik weet …
Onze zoon ligt na zijn geboorte opgenomen op de IC. Als hij 9 dagen oud is wordt hij geopereerd en hierna ligt hij nog 2 weken op de IC. Na anderhalve week zegt één van de verpleegkundigen: “Het is niet de bedoeling dat je tassen en jassen meeneemt de …
Ik kijk naar de foto. Eén uur oud is hij daar. Of nog niet eens. Het is een foto waar ik dubbele gevoelens bij krijg. Elke keer als ik de foto zie. Ik zie donkere ogen. Het is overduidelijk oudste zoon. Als moeder herken je je kinderen op de babyfoto’s, …
Ik voel me soms als een computer. Een laptop die altijd aan staat. Soms staat hij volledig aan, als er op gewerkt of gespeeld wordt. Dan verbruikt hij veel energie en moet hij regelmatig opgeladen worden. Als je even een tijdje niets doet, verschijnt er een screensaver. De computer draait …