Er zijn veel mensen, zoals ikzelf, die brildragend zijn. Ik moet mijn bril de hele dag dragen, als ik dat niet doe, zie ik echt niet scherp. Dan is alles wazig en functioneer ik echt niet. Een handig, maar ook noodzakelijk hulpmiddel die bril of die lenzen. Zonder dat zou ik ontzettend beperkt zijn en niet kunnen doen wat ik nu doe. Ik denk niet dat mijn teamgenoten uit mijn volleybalteam dan nog zo enthousiast zouden zijn over mijn volleybalkwaliteiten 😉
Niet iedereen is brildragend. Maar als je wat ouder wordt, worden je ogen sowieso slechter. Wat er gebeurt, is dat je oog minder makkelijk accommodeert: het past zich minder makkelijk aan. Als je jong bent kan je oog het beeld scherp op het netvlies krijgen door te accommoderen. Als je ouder wordt lukt dit niet en krijg je een wazig beeld. Dan kan het gebeuren dat je veraf alles nog prima ziet, maar van dingen dichtbij krijgen je ogen het beeld niet meer scherp.
Gelukkig is daar iets op gevonden: de leesbril. Met de leesbril corrigeer je het feit dat je ogen zich niet meer goed kunnen aanpassen. En kun je dus toch het beeld scherp op je netvlies krijgen. Handig hulpmiddel dus als je toch dingen van dichtbij moet kijken zoals een boek, de krant, je computer, een knutselwerkje, een puzzel of een schilderij dat je aan het maken bent.
In de praktijk zie je dan dus mensen die geen bril nodig hebben voor veraf, maar wel constant met een leesbril in de weer zijn. Voor veraf kijken gaat de bril af, voor dingen dichtbij gaat hij weer op. Kan vast onhandig zijn als je daarmee te maken hebt, maar het is maatschappelijk allemaal heel normaal. Ja logisch, een bril voor dichtbij heb je niet steeds op. Dus nogal wiedes dat je die op en af zet. Je hebt het hulpmiddel alleen nodig voor bepaalde dingen, niet de hele dag.
Gaan we even van de bril naar een ander hulpmiddel: de rolstoel.
Er zijn mensen die rolstoelafhankelijk zijn. Die de rolstoel de hele dag nodig hebben, omdat ze hun benen niet kunnen gebruiken om te lopen. Of omdat hun hersenen de juiste spieren niet aansturen. Handig en ook noodzakelijk hulpmiddel die rolstoel. Zonder een rolstoel zouden deze mensen minder kunnen doen dan ze nu doen.
Als je geboren wordt met een bepaalde fysieke aandoening, kan het zijn dat je benen prima werken. Dat je hersenen prima je spieren aansturen. Maar dat je conditioneel beperkt bent. Dan kun je best lopen en ziet niemand iets aan je. Maar moet je wel vaker uitrusten. Of lig je na een dagje uit thuis in bed, op van vermoeidheid. Of moet je vaker even bijtanken.
Gelukkig is daar iets op gevonden: de rolstoel. Met de rolstoel zorg je ervoor dat als je lange afstanden moet lopen, je tussendoor even kunt uitrusten. Handig hulpmiddel dus als je je energie moet verdelen om lange afstanden vol te houden. En een handig hulpmiddel om energie over te houden voor andere dingen tijdens een vermoeiende dag: energie om te eten, energie om te spelen, energie om contact te maken met de mensen om je heen of energie om van je dag te genieten.
In de praktijk zie je dan dus mensen in een rolstoel zitten, die er regelmatig in- en uitstappen. Voor de lange afstanden tussen bijvoorbeeld twee attracties in ga je in de rolstoel, bij de attractie of de speeltuin spring je er weer uit.
En daar waar het voor de leesbril logisch is dat je die alleen opzet waar het voor nodig is, is het bij een rolstoel toch nog niet zo logisch dat iemand daar even inzit en er vrolijk uitspringt. Daar is het blijkbaar maatschappelijk nog niet zo bekend dat het een hulpmiddel kan zijn voor bepaalde dingen en niet voor de hele dag.
Niet iedereen die een bril heeft, draagt hem de hele dag. Want het hangt af van de reden dat hij de bril nodig heeft.
Niet iedereen die in een rolstoel zit, zit daar de hele dag in. Want het hangt af van de reden dat hij de rolstoel nodig heeft.
Ben je nu de volgende keer in een pretpark, een dierentuin of een andere grote locatie en zie je mijn zoon (met aangeboren hartaandoening en beperktere inspanningstolerantie) vrolijk uit de rolstoel springen bij de speeltuin, laat deze gedachte dan eens langskomen. Want dankzij zijn rolstoel heeft hij energie om te eten, te spelen en te genieten van zijn dagje uit.
Heb niet meteen je oordeel klaar, maar probeer die andere (lees)bril eens op te zetten. Staat je goed.