Brussen is een term die gebruikt wordt voor broers en zussen van een kind met een aandoening. Soms is een kind heel erg beperkt en is dit een flinke aanpassing voor een broer of zus. Soms is de aandoening nauwelijks zichtbaar en alleen op de achtergrond aanwezig. Maar in wat voor situatie jouw brus ook opgroeit, de aandoening van zijn broer/zus heeft impact. Linksom of rechtsom.
Het kan zijn dat jouw brus zijn plek opeist door confronterend gedrag te laten zien. In die gevallen wordt vaak snel aan de bel getrokken bij verschillende instanties. Omdat je merkt dat een kind niet lekker in zijn vel zit en omdat jij of bijvoorbeeld school last heeft van dit gedrag. Dit gedrag is een signaal natuurlijk, dus zorg dat je een zorgverlener treft die achter dit gedrag wil kijken en ook de bijzondere gezinssituatie meeneemt.
Vaker zal het zo zijn dat je juist geen “probleem”gedrag bij je brus ervaart. Veel brussen leren zichzelf al vroeg wegcijferen. Blijven met hun eigen zorgen rondlopen omdat ze jou als ouder niet ook nog willen belasten. Trekken zich terug omdat ze niet goed weten wat ze moeten met al die emoties. Storten zich op de zorg om hun broer of zus, zeker als de brus ouder is dan het zieke kind. Maken zich zorgen om hun broer of zus. Durven niet te vertellen hoe ze zich voelen omdat ze bang zijn dat je boos wordt. En over het algemeen hebben brussen een enorm goede band met hun zieke broer of zus. Ze gaan vaak door het vuur voor hen. Hoewel het ook gewoon broers en zussen zijn natuurlijk. Soms klikken karakters gewoon wat minder. En ruzie komt in alle gezinnen voor.
Als ouder doe je je best om ook hen evenveel aandacht te geven. En om ook hen alle zorg en waardering te geven. Maar dat is niet altijd makkelijk. Als de zorgen om je zorgintensieve kind wat minder op de voorgrond staan, lijk je ook gewoon een “normaal” gezin. Maar net zoals bij jou de aandoening als een zwaard van damocles overal boven hangt, zo voelen ook brussen aan dat er toch altijd iets speelt. Zeker de hooggevoelige brussen voelen sfeer heel goed aan. Zelfs al wil jij het gesprek aangaan met je brus, dan kan het nog zijn dat ze niet het achterste van hun tong willen laten zien. Loyaal als ze willen zijn aan jou en bang om jou met nog meer zorgen op te zadelen.
Je kunt zelf als ouder al een aantal dingen doen:
- erken de emoties van je brus als hij of zij bijvoorbeeld teleurgesteld of boos is als iets niet doorgaat vanwege de aandoening van zijn broer/zus; kom niet te snel met de rationele benadering (“Tja, het is nu eenmaal wat het is”) want dat weet je brus heus wel. Geef ruimte aan dat gevoel, dan maakt hij/zij heus zelf de overstap wel weer naar de realiteit. Je brus zal zich in ieder geval gezien en gehoord voelen.
- verwacht niet dat je kind zijn hart uitstort, maar bied hier wel gelegenheid voor. Dus plan af en toe een gesprekje in waarbij je zelf kunt uitstralen dat ook je brus welkom is met zijn/haar zorgen
- bespreek met je brus of hij/zij lotgenotencontact zou willen (om te ervaren dat hij/zij niet de enige is die hiermee worstelt)
- schakel eventueel vertrouwenspersonen in die jouw brus kunnen helpen om daar zijn/haar ei kwijt te kunnen: een leerkracht op school, een trainer van de sportclub, een buurvrouw, een ouder van een vriendje of een kindercoach 😉
- plan af en toe een uitje of een momentje met je brus samen en benoem dan ook hoe fijn het is zo met elkaar
Besef vooral dat hulp inroepen niet betekent dat jij het dus niet goed doet. Je doet het fantastisch in de zorg voor al je kinderen. Juist door te erkennen dat je brus misschien hulp van buitenaf nodig heeft, ben je goed voor je brus aan het zorgen. Dus dikke pluim voor jou!
Merk je dat jouw brus hier toch nog wel wat ondersteuning bij kan gebruiken?
Ik kan jouw brus helpen met:
- leren wat het nut is van emoties
- het ontwarren van soms tegenstrijdige emoties die naast elkaar kunnen bestaan
- het leren waarderen van kwaliteiten (zoals zorgzaamheid) en het beseffen van de valkuil
- het ontdekken van eigen kwaliteiten
- het ontdekken van de dingen waar hij/zij blij van wordt, waar zijn/haar ogen van gaan stralen
- het ontdekken dat hij/zij net zo belangrijk en waardevol is als ieder ander
- het leren aanvoelen van grenzen en deze aan durven geven
- leren ontdekken hoe om te gaan met hooggevoeligheid/hoogbegaafdheid in combinatie met de bijzondere thuissituatie
Naast individuele begeleiding is er ook de mogelijkheid om deel te nemen aan groepsactiviteiten voor lotgenotencontact